Ze spisem treści książki można się zapoznać po kliknięciu w poniższy link:
Spis treści_.Pedagogika rodziny.Podejście systemowe.Tom 1 Familiologia.
We wstępie tej obszernej monografii wieloautorskiej, która ma służyć jako podręcznik dla studentów pedagogiki, redaktorzy (Marek Marczewski – redaktor naczelny, Roman Gawrych, Janusz Mariański, Danuta Opozda, Tadeusz Sakowicz, Adam Solak) tak charakteryzują jej treść: „W tym tomie, w rozdziale pierwszym (s. 33-140), chodzi najpierw o sytuowanie pedagogiki rodziny w kontekście metodologii, i ukazanie jej relacji z innymi naukami humanistycznymi, społecznymi lub paradygmatami humanistycznymi. Ponieważ wychowaniem zajmuje się wiele innych nauk, dlatego warto wskazać na związki z pokrewnymi dyscyplinami naukowymi, opisowymi i normatywnymi, aby uchwycić ich różnice i podobieństwa. Chodzi tu więc o kontekstowe samookreślenie się pedagogiki rodziny oraz wskazanie na czym polegają relacje między nimi.
Zagadnieniem drugim, szeroko tu omawianym i dopełniającym całość dokonanych refleksji, od rozdziału drugiego do siódmego (s. 141-857), jest podjęcie próby wieloaspektowego opisania »kolebki życia i miłości«, w której człowiek się rodzi i wzrasta, a więc małżeństwa i rodziny. Od początku praktyka wychowania związana była z przekazem i przysposobieniem do wykonywania przyszłych ról od starszych, rodziców, domowników w ramach rodziny wielopokoleniowej (por. t. 2, 1-5). Obecnie, mimo oczywistej przemiany modelu i zadań rodziny, środowisko rodzinne pozostaje nadal instrumentem i fundamentem procesu formowania pokoleń, choć część tych obowiązków przejmuje za rodziców społeczeństwo poprzez odpowiednio do tego przygotowane instytucje i osoby.
W rozdziale drugim, poświęconym małżeństwu i rodzinie, znajdujemy odniesienia do przekazu biblijnego, wspólnego dla katolicyzmu, prawosławia, protestantyzmu i judaizmu, to znaczy do »początku« narracji o tych podstawowych fenomenach życia osoby i społeczeństwa, które chronią człowieka przed „redukcją do »świata«” i wyrosłej na nim katolickiej doktryny o małżeństwie i rodzinie, a także zwrócenie uwagi na rozległe, głębokie i szybkie przemiany społeczno-kulturowe, w kontekście których stabilny »obraz« małżeństwa i rodziny w świadomości wielu osób i w praktyce życia zatracił swe dotychczasowe znaczenie i prawdę. […]
Dom rodzinny, temat rozdziału czwartego, odgrywa ważną rolę tak w życiu małżonków i rodziców, jak i dzieci. Oddziaływanie osób tworzących dom jest wzajemne. Także dzieci na swój sposób przyczyniają się do budowania środowiska rodzinnego, chociaż oddziaływanie rodziców na dzieci jest nieporównywalnie większe, a przede wszystkim uprzednie w odniesieniu do instytucji wychowawczych i trwa najdłużej. Rzeczywistość domu można ujmować w sensie materialnym, jako konkretne miejsce, społecznym jako określoną zbiorowość społeczną (domownicy) oraz jako wartość, która zaspokaja różne potrzeby (materialne, społeczne, symboliczne). Najczęściej wiąże się nazwę domu z uczeniem i zaspokajaniem indywidualnych potrzeb człowieka. Świadomie nasze refleksje ograniczyliśmy do przedstawienia jednej z nich, choć w klasyfikacji Abrahama H. Maslowa możemy odkryć ich o wiele więcej. […]
Stosunkowo nowym zagadnieniem, pozostającym obecnie w centrum zainteresowania, jest tak zwana ideologia gender. To wymowne określenie nurtu gender, którego przedstawiciele na nowo podejmują próbę ujęcia tożsamości płciowej, równouprawnienia, wolności, właśnie w kontekście życia społecznego odkrywa swą tożsamość, że jest ideologiczny, i jako taki nie pozostaje neutralny wobec porządku życia społecznego, stając się ruchem głęboko zaangażowanym w próbę przebudowania, a wręcz niszczenia zastanej kultury. Stanowi on zatem wyzwanie także dla pedagogów wysiłku jego poznania i weryfikacji opinii na jego temat.
Ostatnia część tomu pierwszego dotyka szczególnych wyzwań, przed którymi staje rodzina. Nie są to zagadnienia nowe. Nie ma i nie było takiego społeczeństwa, w którym by one nie występowały. W moim przekonaniu różni je z pewnością skala zjawisk i usilne przekonanie społeczne zmierzające do przyjęcia odpowiedzialności za nie, ich wspierania i poszanowania ze względu na przynależną im godność jako osoby oraz wprowadzania w życie rodzinne i społeczne”.
Tom 1 podręcznika Pedagogika rodziny. Podejście systemowe znalazł uznanie u recenzentów. Tak pisze o nim ks. prof. dr hab. Edward Walewander: „Recenzowana praca jest rezultatem rozległych badań. […] Dobrze się stało, że redaktorzy pozyskali do współpracy renomowanych autorów zajmujących się badanym zagadnieniem od wielu lat […]. Prezentowany tu rezultat eksploracji trzeba uznać za zbiór ciekawych rozpraw i przyczynków poruszających kwestie szczegółowe, które nie znalazły dotąd miejsca w fachowych monografiach. Niejednokrotnie są to dociekania oryginalne. O wiele częściej studia te są kontynuacją kierunków spotykanych już w literaturze […]. W obu przypadkach publikacja jest wskazana, ponieważ dla nauki stanowi albo swoiste resume poglądów na zagadnienia pedagogiki rodziny, albo też przedstawia inicjatywy wskazujące jeszcze nowe, szersze dziedziny zainteresowań […]”.
