Ze spisem treści książki można się zapoznać po kliknięciu w poniższy link:
Spis treści_Czynniki motywujące uczniów do uczenia się
Ze wstępu:
„Na opracowanie, oprócz bibliografii i aneksu, składa się siedem rozdziałów oraz wstęp i zakończenie zawierające konkluzje końcowe. Rozdziały I–V zostały poświęcone wyjaśnianiu znaczenia terminów, którymi posłużono się: motywacja, uczenie się, by następnie usytuować je w kontekście edukacji. Problematyka motywacji i uczenia się, została przedstawiona jako bardzo istotna w procesie nabywania przez uczniów kompetencji uczenia się. Zagadnienia z nim związane, takie jak: motywacja, uczenie się, kompetencja i kompetencje kluczowe, zostały zaprezentowane, zarówno od strony psychologicznej, jak i pedagogicznej ukazując różne ich aspekty. Starano się przy tym wykazać dotychczasowy dorobek naukowy w tym zakresie, jak też przedstawić współczesną edukację jako wyposażanie uczniów w kompetencje kluczowe, wśród których jedną z nich jest kompetencja uczenia się. W rozdziale VI i VII przedstawiono informacje o przeprowadzonych badaniach własnych, dotyczących ustalenia ważności poszczególnych czynników motywujących uczniów do nauki w różnych typach szkół: podstawowych, zawodowych, liceach, technikach i szkołach policealnych. Zamieszczone w nich informacje uzyskane z przeprowadzonych badań oraz wstępne opinie i spostrzeżenia autora, stały się podstawą wyprowadzenia odpowiednich wniosków końcowych zamieszczonych w VII rozdziale opracowania. Dotyczą one próby udzielenia odpowiedzi m.in. na następujące pytania: Jakie motywy uczenia się występują u badanych grup dzieci i młodzieży uczęszczających do różnych typów szkół? Które z nich odgrywają u nich rolę dominującą w uczeniu się? Jakie motywy uczenia się dominują u uczniów pochodzących ze środowisk miejskich i wiejskich? Co najbardziej motywuje uczniów określanych jako zdolni, nieśmiali, słabi czy nadpobudliwi? Jakie wynikają korzyści z właściwego motywowania uczniów do nauki dla różnych środowisk? Co najbardziej utrudnia nauczycielom właściwe motywowanie uczniów?”
dr Roman Gawrych, rektor i prof. WSSE w Gdańsku
Roman Gawrych, dr nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Specjalizuje się w organizacji i zarządzaniu w oświacie oraz problematyce edukacji wczesnoszkolnej i terapii pedagogicznej. Jest absolwentem Podyplomowego Studium Zarządzania i Marketingu w Oświacie oraz studiów podyplomowych w zakresie menażer badań naukowych i prac rozwojowych. Studia magisterskie ukończył w zakresie pedagogiki specjalnej. Jako nauczyciel pracował na wszystkich etapach edukacji, a także w charakterze konsultanta w placówkach doskonalenia nauczycieli. Od roku 2000 był nauczycielem akademickim różnych uczelni. Obecnie pełni funkcję Rektora Wyższej Szkoły Społeczno-Ekonomicznej w Gdańsku. Od 2001 r. jest także ekspertem wchodzącym w skład komisji egzaminacyjnych i kwalifikacyjnych dla nauczycieli ubiegających się o awans zawodowy, wpisanym na listę przez Ministra Edukacji Narodowej. Jest autorem ponad siedemdziesięciu opracowań z zakresu różnych zagadnień współczesnej edukacji, wśród których są między innymi autorskie programy realizowane w różnych placówkach edukacyjnych.
